خصوصیات مشترک کفش های طبی

خصوصیات مشترکی وجود دارند که تمام کفش های طبی باید واجد آنها باشند.

۱- کفی کفش طبی باید از استحکام کافی برخوردار باشد; بتواند شوک وارده به کف پا را جذب کند. به طور کلی; نیرویی که درحال راه رفتن از زمین و کف پا به بدن منتقل می‌شود; معمولا حدود دو برابر وزن بدن است. این نیرو در حالت دویدن حتی تا ۱۰ برابر وزن بدن هم به اندام‌ها منتقل خواهد شد. بنابراین‌ کفی کفشمی‌تواند نقش مهمی در انتقال و پخش نیرو از زمین به کف پا و درنهایت به بدن داشته باشد.

۲- کفی کفش طبی; باید کاملا متناسب با ویژگی‌های کف و قوس کف پا باشد. ضمن اینکه باید سبک، ضخیم و جاذب ضربه (دارای خاصیت الاستیکی) به‌خصوص در ناحیه پاشنه هم باشد. رویه کفشطبی مناسب باید انعطاف‌پذیر و از جنس چرم باشد تا بتواند سرما و گرما را به خوبی به پا منتقل کند و پا نفس بکشد و عرق نکند

۳- پوشیدن کفش‌هایی با پاشنه;یا کفی‌ای از جنس چوب یا MDF; به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود؛ حتی اگر چنین کفش‌هاییبا ادعای طبی بودن به فروش برسند.

جنس چوب و MDF (ام دی اف) می‌تواند به سرعت پاشنه پا را آزار دهد و باعث ایجاد درد در این ناحیه شود. در حالی که پوشیدن کفش‌هاییبا پاشنه و کفی‌هایی با خاصیت الاستیکی; به هیچ‌وجه پاشنه و کف پا را آزار نمی‌دهد.